|
وبلاگ رسمی علی ترکاشوند 
| |||||||||||||||||||||||
|
لینک دوستان
|
الهی... آن کیست که شیرینی محبت تو را چشید و غیر از تو کسی را طلب کرد؟ و آن کیست که به مقام قرب تو انس یافت و لحظه ای از تو روی برگردانید؟...
معبود من! آنکس که تو را دارد چه ندارد و آنکس که تو را ندارد چه دارد؟...
محبوب من! ای تنهاترین و ای مونس شبهای تنهائی ام،ای أجمل من کل جمیل و ای منتهای آرزوی عارفان، تویی سزاوار ستایش های نیکو،اگر تو را آرزو کنم پس بهترین آرزویی و اگر به تو امید بندم بهترین امیدی...
خدایا... درهای نعمتت را بر من گشودی که زبان به مدح غیر تو نگشایم... و اکنون این بنده ی توست که تو را یگانه می خواند و توحید و یگانگی تو را سزاست...
الهی... تو گفتی با احدی غیر از من انس نگیرید که هیچ لذتی جای عشق بازی با من را نمی گیرد، اکنون این بنده ی توست که روی به سوی تو آورده است...
خدای من! تو بر اسرار من آگاهی و به آنچه در دل دارم آشنا.... و راز من نزد تو اشکار... اگر تنهایی و غربت به وحشتم اندازد تنها یاد توست که مرا آرام می کند و اگر مصیبتی بر من فرود آید تنها به تو پناه می برم...
الهی... نفسم بر من چیره گشته و دنیا و فریب هایش مرا اسیر خود کرده است... از این ظلمت و تاریکی رهایم ساز،آنچنان که تنها درگاه کبریائی تو را ببینم،جز برای تو نشنوم،جز برای تو نگویم، و به هیچ نیاندیشم به غیر تو....
محبوب من... دلم را از عشقت لبریز کن و از دنیا سیر....
الهی... آنگاه که از تو درخواست کنم عطا بخشی و آنگاه که آشکارا گناه کنم بر گناهانم پرده پوشی، پس با اینهمه محبتت آیا باور کنم که پس از ایمان آوردن به تو عذابم کنی یا از خود برانی ام؟!...
مولای من! چگونه دلی را که بر مودّت و عشق تو بسته شده،به حرارت آتش دوزخ می سوزانی؟... که اگر به دوزخش بیافکنی باز هم برای رهایی از آتش دوزخ تو را می خواند؟!... هیهات....
گیرم که بر عذابت صبر کنم پس چگونه بر جدائی و فراغت صبر کنم؟... و گیرم که بر آتش سوزانت صبر کنم پس چگونه صبر کنم بر چشم پوشی از لطف و کرمت و حال آنکه امیدم به عفو توست...؟!
پس،ای مهربان بخشنده و ای پرده پوش آمرزنده،مرا از آتش دوزخ و رسوائی ننگ و عار آخرتت برهان... و با بخشش خود بپذیر و به فضل خود امیدوار ساز و با عدل خویش با من رفتار نکن...
که من این کلامت را باور دارم که خطاب به رسول مهربانت فرمودی:
«قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أسْرَفُوا عَلَی أَنْفُسِهِمْ،لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّه، إنَّ اللّه یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً،إنَّهُ هُوَالْغَفُورُ الرَّحِیم» (ای رسول رحمت)،به آن بندگانم که به عصیان اسراف بر نفس خود کردند بگو: هرگز از رحمت نامنتهای خدا ناامید مباشید البته خدا همه ی گناهان را (چون توبه کنید) خواهد بخشید که او خدایی بسیار آمرزنده و مهربان آست... (آیه ی ۵۳ سوره ی زمر) نظرات شما عزیزان: برچسب‌ها: |
امکانات وب
| |||||||||||||||||||||
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
خبرنامه وبلاگ:
